ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی

اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آن‌ها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آن‌ها خواهد بود.

توضیح واژگان

به اقامتگاهی که قانون، بدون درنظرگرفتن حق انتخاب برای شخص، با توجه به برخی موقعیت‌ها، برمی‌گزیند؛ اقامتگاه اجباری گویند. و اقامتگاه اجباری، عبارت است از اقامتگاهی که به حکم قانون، به تناسب نوعی ارتباط، به اشخاص اعطا می‌گردد.

پیشینه

نظیر مفاد این ماده، در قوانین سوئیس، آلمان و ایتالیا، جایگاهی ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اشخاص محجور و زنان شوهرداری که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ از شمول این ماده خارج هستند.

شرط تحقق مفاد این ماده، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.

مفاد این ماده، مشتمل بر زوجه، و افراد تحت ولایت و قیمومت کسانی که در منزل مخدوم یا کارفرمای خود؛ زندگی می‌کنند نیز، می‌گردد.

مصادیق و نمونه‌ها

سرایداران آپارتمان‌ها و منازل، که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده هستند. و خدمتکار، سرایدار، منشی، تحصیلدار، کتابدار، باغبان، راننده، پرستار، آشپز، مربی اطفال و … که در منزل کارفرمای خود زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده می‌باشند.