ماده ۱۵۶ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۷ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «فروش بار در مواقع ضروری در صورتیکه فرمانده مجبور شود بر طبق ماده 89 بار را برا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فروش بار در مواقع ضروری

در صورتیکه فرمانده مجبور شود بر طبق ماده 89 بار را برای تأمین آذوقه و مخارج تعمیر کشتی بفروش رساند بکالاهای فروخته شده کرایه تعلق خواهد گرفت و باید وجوه حاصله به حساب فرستنده بار منظور گردد و در چنین موارد قیمت اجناس فروخته شده بقیمت روز همان اجناس یا اجناس مشابه در بندر مقصد احتساب میشود .

عمل فرمانده در مورد فروش کالا فقط هنگامیکه ضرورت حیاتی ایجاب کند مجاز خواهد بود .

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۱۵۶_قانون_دریایی_ایران_مصوب_۱۳۴۳&oldid=34614»