ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۴ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 313 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

درخواست دستور موقت ممکن است کتبی یا شفاهی باشد. درخواست شفاهی در صورت مجلس قید و به امضای درخواست کننده می‌رسد.

توضیح واژگان

موقت: «آنچه که در مدتی محدود و معین به جا می‌ماند و سپس زایل می‌شود – چیزی که وقت آن معین شده‌است»۶۱۵۹۳۷

پیشینه

دستور موقت (قرار انسداد) در حقوق انگستان اصولاً باید به صورت کتبی به دادگاه ارائه شود و درخواست کننده دلایل خود را به دادگاه اظهار کند. در صورت ضرورت و فوریت متقاضی می‌تواند به‌طور تلفنی درخواست و دلایل خود را مطرح کند. ۸۷۷۶۲۷

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

«دستور موقت حقی است برای خواهان که وی انجام یا عدم انجام امری یا توقیف مالی را از دادگاه درخواست کند. ۱۴۳۴۲۹

مطابق این ماده درخواست دستور موقت به صورت شفاهی نیز پیش‌بینی شده‌است اما مطابق رویه اتخاذ شده توسط محاکم مبنی بر کتبی بودن درخواست‌ها و همچنین تبصره ۲ ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی درخواست دستور موقت معادل دعاوی غیر مالی تمبر هزینه دادرسی داشته و در صورت همزمانی درخواست با دادخواست اصلی باید تمبر یاد شده نیز ابطال گردد. ۷۲۲۷۳۸

تأمین خواسته و دستور موقت را می‌توان طی دادخواست اصلی یا قبل از آن یا در ضمن دادرسی به موجب دادخواست تقدیم نمود اما در مورد طرح شفاهی تنها دستور موقت را می‌توان ضفاها بیان نمود. ۸۹۸۸۵۹