ماده ۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری

هر گاه كسي اعلام كند كه خود ناظر وقوع جرمي بوده و جرم مذكور از جرائم غيرقابل گذشت باشد ، در صورتي كه قرائن و اماراتي مبتني بر نادرستي اظهارات وي وجود نداشته باشد ، اين اظهار براي شروع به تعقيب كافي است ، هر چند قرائن و امارات ديگري براي تعقيب موجود نباشد ؛ اما اگر اعلام كننده شاهد قضيه نبوده ، به صرف اعلام نمي توان شروع به تعقيب كرد ، مگر آنكه دليلي بر صحت ادعا وجود داشته باشد . يا جرم از جرائم عليه امنيت داخلي يا خارجي باشد .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اعلام جرم توسط اشخاص ثالث در صورتی میتواند موجب شروع تعقیب کیفری گردد،که جرم از جرایمی نباشد که تعقیب آن نیازمند شکایت شاکی خصوصی است.که در این حالت اگر اعلام کننده خود شاهد وقوع جرم بوده و قرینه ای برخلاف ادعایش موجود نباشد،تعقیب به جریان می افتد و در صورتی که خود شاهد وقوع جرم نباشد،یا باید دلیلی بر صحت ادعایش باشد یا جرم از جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی باشد.بنابراین چنین استنباط میشود که برای شروع به تحقیقات،بر مبنای اعلام جرم،وجود دو شرط ضروری است.1-جرم اعلام شده دارای جنبه عمومی باشد و 2-اعلام کننده مدعی شهادت عینی باشد.ضمنا با توجه به سایر مقررات،اعلام جرم باید به دادستان یا رئیس حوزه قضائی یا معاونان ایشان یا ضابطان دادگستری صورت گیرد.گفتنی است برای اعلام جرم توسط وکیل،نص خاص قانونی وجود ندارد اما میتوان با استناد به عمومات و اطلاقاتی که جانشینی وکیل برای موکل را تایید میکنند،آن را صحیح دانست.

منابع

{{پانویس}}