ماده 47 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۷ قانون امور حسبی: در مورد دعوی خیانت یا عدم لیاقت و سایر موجبات عزل وصی یا قیم یا ضم امین ترتیب رسیدگی مطابق مقررات این قانون است و حکمی که در این خصوص صادر می‌شود مطابق آئین دادرسی مدنی قابل پژوهش و فرجام است.

نکات تفسیری دکترین

قانونگذار در ماده ۴۷ قانون امور حسبی، خیانت یا عدم لیاقت وصی و قیم را در شکل دعوا قابل طرح دانسته و در عین حال رسیدگی به آن را تابع قانون امور حسبی دانسته اما حکم صادره را برابر قانون آیین دادرسی مدنی قابل شکایت دانسته‌است.[۱]و قابل ذکر است که رای دادگاه در این موارد از حاکمیت امر مختوم بهره‌مند است.[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. دعاوی مربوط به خیانت، عدم لیاقت و موجبات عزل وصی یا قیم یا ضم امین تحت پوشش این ماده قانونی هستند.
  2. رسیدگی به این دعاوی براساس مقررات قانون امور حسبی انجام می‌شود.
  3. حکم صادره در این موارد بر اساس آئین دادرسی مدنی قابل پژوهش و فرجام‌خواهی است.
  4. هدف ماده، تضمین سلامت و شایستگی وصی یا قیم در مدیریت امور محوله است.
  5. فرآیند رسیدگی به این نوع دعاوی سازگار با قواعد آیین دادرسی مدنی است.

رویه های قضایی

مطابق حکم شماره ۱۲/۲۵۷ مورخ ۱۳۲۰/۱۲/۲۸ اداره حقوقی قوه قضاییه مادام که خیانت و ناتوانی ولی قهری صغیر محرز نشود صرف موافقت ولی مزبور یا ضم امین مجوز صدور حکم بر ضم امین نخواهد بود.[۳]

منابع

  1. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345552
  2. ناصر کاتوزیان. اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی. چاپ 5. میزان، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1975844
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486320