ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی

دادگاه می تواند به درخواست یکی از اصحاب دعوا همچنین درصورتی که مقتضی بداند گواهان را احضار نماید. در ابلاغ احضاریه، مقرراتی که برای ابلاغ اوراق قضایی تعیین شده رعایت می گردد و باید حداقل یک هفته قبل از تشکیل دادگاه به گواه یا گواهان ابلاغ شود.

توضیح واژگان

استشهاد : استشهاد در لغت مصدر باب استفعال از ریشه «شهد» به معنای حضور طلبی ، گواهی خواهی  می باشد و در فقه به درخواست قاضی و یا هر ذینفع دیگری در دعوا از طریق قاضی برای حضور گواه آگاه در نزد قاضی و ابراز مایعلم خود را استشهاد گویند1013860

پیشینه

مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 مشابهی ندارد ، اما مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 ذیل مواد 407 و 408 آن قانون بیان شده بود. 699490/139614

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق مواد 232و242و243 ق.ا.د.م اصل بر استماع گواهی در دادگاه می باشد.466245

صرف درخواست استناد کننده به گواهی مبنی بر احضار گواهان ، دادگاه را مکلف به ارسال اخطاریه نمی کند و این امر منوط به موافقت دادگاه خواهد بود.143058

مطابق این ماده مقرراتی که در مورد ابلاغ اوراق قضایی رعایت می گردد ( مقررات فصل سوم در باب دوم ق.ا.د.م) باید برای ابلاغ احضاریه مورد توجه قرار گیرد.114659///143060

در ماده 64 این قانون فاصله بین ابلاغ وقت به اصحاب دعوی و جلسه دادرسی باید حداقل 5 روز باشد اما این تاریخ مطابق این ماده برای ابلاغ اخطاریه به گواه حداقل هفت روز می باشد.114662

سوابق و مستندات فقهی

شهادت شخص متبرع ( شخصی که بدون درخواست قاضی و داوطلب شهادت است ) پدیرفته نیست خواه قبل از اقامه دعوا باشد یا بعد از آن ، چه اینکه علاقه زیاد او نسبت به ادای شهادت ، در موضع تهمت است ولی این امر موجب رد شاهد نمی شود و از این جهت اگر بعدا ، شهادت دیگر دهد استماع می شود ، اما نسبت به جواز شهادت ایشان در همان خصوص در مجلس دیگر دو احتمال وجود دارد.541785