ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۵ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه ادله وقوع جرم ، مواردي از قبيل مايعات ريخته شده و غير قابل انتقال از محل باشد ، تا جمع آوري آنها ، بازپرس براي حفظ ادله ياد شده اقدام مي كند و اگر لازم بداند محل را قفل يا مهر و موم مي كند و حفاظت آنها را به ضابط دادگستري مي سپارد .

پیشینه

سابقاً ماده 109 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.483660

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از جمله آثار مهم در صحنه جرم خون است که بررسی دقیق آن می تواند در کشف جرم موثر باشد. لذا در مرحله اول باید بررسی کرد که آیا لکه های خون موجود در صحنه جرم، لکه خون انسان است یا حیوان؟ در مرحله بعد باید خون مایع را با وسیله ای نظیر سرنگ یا قطره چکان جمع آوری نمود. در فرض مایع نبودن خون باید در زیر نور آفتاب ( نه با گرمای مصنوعی) خشک شود. ترشحات بدنی دیگری نظیر منی، بزاق، عرق، استفراغ و ... لازم است تا حد ممکن حفظ شوند.483664 از مایعات قابل تجزیه نیز باید به میزان لزوم در ظرفی ریخته و مهر و موم شوند.890792 این عمل باید به نحوی صورت پذیرد که موجب تضییع یا تفریط شیء نشود.2760088تشخیص قابل تجزیه بودن یا نبودن مایعات با متخصص است.637352 لذا در صورتی که مایعات مذکور از قبیل رنگ، اسید، خون یا منی باشند لازم است کارشناس برای برداشت یا معاینه آن ها در همان محل وارد عمل شود.4680412 این مایعات هرچند اندک می توانند به پلیس کمک کنند که با انتقال DNA آن ها به بانک DNA شناسایی مجرم تسهیل شود.1925784 همچنین در خصوص اشیاء تحصیل شده گروهی معتقد به لزوم قرض رسید به صاحب آن هستند.2760096

آلات و ادوات جرم باید شماره گذاری و ممهور شده و حفظ شده و به صاحبان آن ها رسید داده شود.890788

رویه قضایی

به موجب نظریه 7/6392-1378/12/8 مستحفظ در حد امین عهده دار نگهداری آثار و علایم جرم است. هرگونه بزه ارتکابی علیه وی یا از سوی وی مشمول مقررات عمومی جزایی است.493268