ماده ۴۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۳۱ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اگر درخصوص دعوایی، رأیی صادره شود که به حقوق شخص ثالث خللی وارد آورد و آن شخص یا نماینده او در دادرسی که منتهی به رأی شده است به عنوان اصحاب دعوا دخالت نداشته باشد، می تواند نسبت به آن رأی اعتراض نماید.

توضیح واژگان

اعتراض ثالث : شخص ثالثی که در دعوای اصلی دخالتی نداشته به طرفیت محکوم له و محکوم علیه مبادرت به طرح دعوی و تقدیم دادخواست می نماید. این امر در  اصطلاح حقوقی اعتراض ثالث نامیده می شود.630283/

پیشینه

در حقوق برخی کشور های اروپایی امکان طرح دعوی اعتراض ثالث وجود ندارد اما در حقوق ایران ابتدا در قانون موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب 1329 هجری قمری پیش بینی شده بود ، اعتراض ثالث در این قانون عمدتا از قانون قدیم آیین دادرسی مدنی فرانسه الهام گرفته بود ؛ بعد ها در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 تکمیل گردیده و دیوانعالی کشور ابهامات آن را مرتفع کرد. در قانون آیین دادرسی مدنی سابق ذیل مواد 582 تا 590 تحت عنوان اعتراض شخص ثالث ، شکایت مزبور را به نحو کاملتری پیش بینی نمود.346460/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اعتراض ثالث یکی از طرق فوق العاده شکایت از آرا می باشد که برای اشخاص ثالث در نظر گرفته شده است ،626883  در آیین دادرسی اعتراض ثالث ، شخص ثالث کسی است که اصالتا و یا توسط نماینده قانونی به مفهوم اعم در دادرسی منتهی به صدور رای دخالتی نداشته است.212520//در این موارد چنانجه حکم صادر شده در دادرسی مذبور موجب اخلال به حقوق شخص ثالثی گردد ، شخص ثالث موصوف حق دارد که نسبت به آن حکم اعتراض کند466984/ چنانچه دعوی ورود ثالث در اثنای رسیدگی رد شده باشد ، ثالث امکان طرح دعوی موضوع این ماده را دارد.313868/