ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۱ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اشخاص زیر را هر چند با تراضی نمی توان به عنوان داور انتخاب نمود:

1)اشخاصی که فاقد اهلیت قانونی هستند.

2)اشخاصی که به موجب حکم قطعی دادگاه و یا دراثر آن از داوری محروم شده اند.

توضیح واژگان

داوری : داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده است و در اصطلاح می توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوی تعریف نمود.666068/

پیشینه

این ماده در قانون ایین دادرسی مدنی سال 1290 مشابهی نداشته اما مشابه مفاد این ماده ذیل ماده 643 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 پیش بینی شده بود.699999

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

عدم اهلیت برای داور به دو صورت مطلق و نسبی بیان شده است ، عدم اهلیت مطلق متوجه کسانی است که حتی با توافق طرفین نیز قابل گزینش برای داوری نمی باشند و این ماده ناظر به عمین افراد است، اما عدم اهلیت نسبی آن است که دادگاه امکان گزینش برخی اشخاص را نداشته باشد مگر با توافق طرفین اختلاف که ماده 469 ناظر به این موارد است.119946/ مطابق این ماده وجود اهلیت قانونی و همچنین عدم منع از داوری توسط جکم قطعی دادگاه ، برای داور ضروری می باشد.734365/