ماده ۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری:بازپرس باید در کمال بی‌طرفی و در حدود اختیارات قانونی، تحقیقات را انجام دهد و در کشف اوضاع و احوالی که به نفع یا ضرر متهم است فرق نگذارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در مورد بی‌طرفی بازپرس باید گفت که این لفظ، وصفی ذهنی و به معنای عدم تمایل مرجع قضایی به یکی از طرفهای دعواست. جانبداری در رفتار یا گفتار، ناقض بی‌طرفی بوده و منجر به اتخاذ تصمیمی ناعادلانه می‌گردد.گفتنی است این ماده نشان دهنده استقاال نسبی بازپرس نسبت به نهاد دادسراست.با وجود آنکه در صدر ماده به بی طرفی بازپرس اشاره شده است در موادی مانند ماده 70 یا 300 قانون آیین دادرسی کیفری،دادستان یا معاون او یا دادیاری که وظایف دادستان را انجام میدهد،به عنوان مدعی محسوب شده است.این میتواند موجب بروز اختلاف بین دادستان و بازپرس شود که جز در مواردی مهدود بازپرس الزامی به تبعیت از نظرات دادستان ندارد و حل اختلاف با دادگاه صالح است.ضمنا قانون سابق در این مورد تصریحی نداشت.

مواد مرتبط

ماده 3 قانون آیین دادرسی کیفری