ماده ۳۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی

رگهای احضاریه به دادگاه بدوی محل اقامت هریک از طرفین فرستاده می‌شود. آن دادگاه مکلف است احضاریه را به محض وصول، ابلاغ و رسید آن را به دیوان عالی کشور ارسال نماید.

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است، اما مشابه این ماده جانشین ماده ۵۴۹ فانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده در صورتی که دیوان حضور طرفین را لازم بداند برگه احضار را به دادگاه بدوی محل اقامت هر یک از طرفین به منظور ابلاغ به آنان ارسال می‌نماید، حتی اگر دادگاه بدوی مذکور صادرکننده رای بدوی نباشد، و در صورتی که محل اقامت فرجام خوانده مجهول باشد، باید احضار او از طریق انتشار آگهی در روزنامه رسمی باشد. در صورت عدم پرداخت هزینه انتشار آگهی توسط فرجام خواه پرونده به منظور صدور قرار رد دادخواست به دادگاهی داده می‌شود، که دادخواست فرجامی به آن تقدیم شده‌است . را ابلاغ احضاریه امری اداری است، بنابراین دفتر شعبه اول از طریق واحد ابلاغ یا ضابطان این کار را انجام می‌دهد و رئیس حوزه قضایی آن را به شعبه ارجاع نمی‌دهد.