تعدد زوجات در اسلام و ملل دیگر (نقوی)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۷ توسط F sheykhi mohamadi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''''تعدد زوجات در اسلام و ملل دیگر''''' نام کتابی است نوشته مجدت نقوی که به همت انتشارات فروغ آزادی به چاپ رسیده است. == محتوای کتاب == == چکیده کتاب == اسلام چند همسرى را تجويز كرده و به مرد اجازه مى دهد كه در شرايط خاص بيش از يک زن دائم، حداكثر چه...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تعدد زوجات در اسلام و ملل دیگر نام کتابی است نوشته مجدت نقوی که به همت انتشارات فروغ آزادی به چاپ رسیده است.

محتوای کتاب

چکیده کتاب

اسلام چند همسرى را تجويز كرده و به مرد اجازه مى دهد كه در شرايط خاص بيش از يک زن دائم، حداكثر چهار زن بگيرد اما اسلام در تشريع اين حكم نخواسته تا از مردان جانبدارى كرده آنان را در تشكيل حرمسراها و پيروى از شهوات تشويق كند يا حقوق زنان را ناديده بگيرد. بلكه هدف اسلام از تشريع اين حكم، دفاع از يكى از حقوق طبيعى زنان و در برخى موارد هم، دفاع از حقوق مردان در شرايط خاص و در پى ضرورت هاى اجتماعى بوده است. علاوه اين كه اسلام تعدد زوجات را واجب قرار نداده بلكه تجويزی است با شرايط سنگين كه تأمين آن شرايط، امرى ساده نيست. اما جاى ترديد نيست كه تعدد زوجات در اسلام وسیله‌ی تبليغات سوئى عليه اسلام شده است و آنان كه نمی توانند حقايق درخشان اسلام را ببينند، مى گويند دين اسلام يک دين شهوت‌رانى است و از آن جا كه دشمنان اسلام از هر فرصتى براى تخريب احکام انسان‌ساز اسلام استفاده مى كنند. در اين مورد نيز اشكالات و شبهاتی وارد کرده‌اند. از جمله اين كه پیغمبر اسلام براى اولين بار رسم تعدد زوجات را در جهان اختراع کرد! در صورتی كه قبل از اسلام رسم تعدد زوجات بدون ضابطه و حدود روشنى وجود داشت بخصوص در ميان ثروتمندان و خانواده‌های سلطنتى تعدد زوجات عادى بوده و بدان مى باليدند. در اين تحقيق تلاش كرددايم با استفاده از شواهد تاريخى و تفسيرى به اين مسئله پرداخته، پديده ى تعدد زوجات را در ميان برخى ملل ابتدايى و پیروان ادیان و نیز در دنياى كنونى بررسى نموده، هر چند مختصر، به اشكالاتى كه در اين زمينه مطرح شده پاسخ داده، در پايان به بررسى برخى ازدواج هاى پيامبر اكرم(ص) كه بيش تر پر سروصدا بوده پرداخته ايم كه در اين راستا علاوه بر بهره‌گیری از کتب تفسیری و تاریخی، دانشمندان اسلامی از منابع تاريخى دانشمندان غيرمسلمان و همچنين از مقاله هاى اينترنتى نيز استفاده شده است.