ماده ۱۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

معاينه محل و تحقيق محلي جز در مواردي كه ضرورت دارد بايد در روز انجام شود . مراتب ضرورت در دستور قيد مي شود .

توضیح واژگان

تحقیقات محلی را همان حضور در محل وقوع جرم یا محل اقامت متهم یا شاکی و جمع آوری اطلاعات از اهالی محل دانسته اند.[۱] همچنین معاینه محل عبارت است از ملاحظه و بررسی صحنه جرم و آثار به جا مانده از وقوع جرم در محل ارتکاب رفتار مجرمانه است.[۲]

روز را از زمان طلوع آفتاب تا غروب آفتاب دانسته اند. البته تعریف قانونی دقیقی در این خصوص جز در پاره ای از آیین نامه ها به عمل نیامده است.[۳]

پیشینه

سابقاً ماده 79 قانون آین دادرسی کیفری در این خصوص وضع شده بود. ضمانت اجرای تخلف از این ماده نیز بطلان اقدامات انجام شده در طول شب بود.[۴]

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه اجازه ورود شبانه به منازل بسیار محدود و منحصر به موارد استثنایی است.[۵]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق در مقام لزوم رعایت شان مقام قاضی تحقیق در خصوص تحصیل علم است. لذا تحصیل علم به طرقی که متناسب با شان وی نباشد را باید محدود نمود. به همین جهت اقداماتی نظیر تفتیش منازل، استماع مکالمات تلفنی و ... با هدف کسب علم با محدودیت هایی همراه است.[۶] بر همین اساس معاینه محل جز در مواردی ضروری در شب ممنوع است.[۷]در چنین مواردی نیز علت ضرورت باید در پرنده بیان شود.[۸] از دیگر دلایل توجیه کننده انجام معاینات در روز عبارتند از:

1-تسهیل مشاهده دقیقتر صحنه جرم و جمع آوری ادله

2- فراهم بودن امکان حضور اصحاب پرونده و دیگر افراد ذینفع در محل انجام معاینات.[۹]

تشخیص فوریت و ضرورت در معاینه محل با مقام قضایی است. در فرض انجام معاینه محلی توسط ضابطین، این فوریت باید در دستور تصریح شود.[۱۰]

رویه قضایی

بر اساس نظر کمیسیون در یکی از نشست های قضایی، با توجه به لزوم رعایت فوریت و سری بودن تحقیقات کیفری، در مواردی که رعایت تشریفات کیفری موجب تاخیر در روند رسیدگی می شود و نص قانونی نیز در خصوص لزوم رعایت آن ها وجود ندارد، رعایت این تشریفات الزامی نمی باشد.[۱۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679940
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680004
  3. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482456
  4. عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 636608
  5. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641720
  6. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641732
  7. رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1739868
  8. محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری). چاپ 12. سازمان چاپ و انتشارات، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2760060
  9. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482448
  10. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482464
  11. مجموعه نشست های قضایی مسائل آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1767592