اصل ۹۶ قانون اساسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل 96 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: تشخيص‏ عدم‏ مغايرت‏ مصوبات‏ مجلس‏ شوراي‏ اسلامي‏ با احكام‏ اسلام‏ با اكثريت‏ فقهاي‏ شوراي‏ نگهبان‏ و تشخيص‏ عدم‏ تعارض‏ آنها با قانون‏ اساسي‏ بر عهده‏ اكثريت‏ همه‏ اعضاي‏ شوراي‏ نگهبان‏ است‏.

رویه های حکومتی

نظر تفسيري شماره 785 مورخ 7 /11 /1359 شوراي نگهبان: تشخيص مغايرت مصوبات مجلس شوراي اسلامي با قانون اساسي طبق اصول 94 و 96 قانون مزبور با شوراي نگهبان است و رييس‌ جمهور در اين خصوص وظيفه و مسؤوليتي ندارد. شوراي نگهبان در موقع بررسي قانون مزبور كليه جهات و نظريات مختلف از جمله نظرياتي را كه جنابعالي مرقوم داشته‌ ايد مورد توجه و بحث قرارداده است و به حول و قوه الهي در هر مورد با عنايت كامل به جوانب موضوع و موازين شرعي و اصول قانون اساسي اظهارنظر مي‌ نمايد نظر تفسيري مورخ 2 /4 /1360 شوراي نگهبان: در شوراى نگهبان بر سر اين موضوع بحث بود كه آيا بايد در مورد انطباق مصوبه مجلس با قانون اساسى رأى ‏گيرى شود و نتيجتاً اگر اكثريت مصوبه را مطابق قانون اساسى دانستند تأييد مى‏ شود و اگر اكثريت يعنى اقلاً 7 نفر از 12 نفر آن را منطبق بر قانون اساسى‏ ندانستند رد مى ‏شود و يا اينكه بايد رأى ‏گيرى بر مغايرت مصوبه با قانون اساسى به عمل آيد بگونه ‏اى كه اگر اكثريت يعنى اقلاً 7 نفر از 12 نفر آن را مغاير قانون اساسى شناختند براى اصلاح به مجلس باز مى ‏گردد و اگر اين اكثريت حاصل نشد مصوبه تأييد مى ‏شود نتيجتاً اگر شش نفر آن را مغاير بدانند و شش نفر مغاير ندانند چون رأى اكثريت بر مغايرت حاصل نشده است مصوبه تأييد شده محسوب مى ‏شود، كه همين نظر مورد تأييد اكثريت 9 نفر اعضاء قرار گرفت و رأى ‏گيرى بر همين منوال ادامه يافت. نظر تفسيري شماره 2437 مورخ 11 /10 /1363 شوراي نگهبان: "تشخيص مغايرت يا انطباق قوانين با موازين اسلامي به طور نظر فتوايي با فقهاء شوراي نگهبان است"

منابع