ماده 1 قانون امور حسبی

ماده 1 قانون امور حسبی: امور حسبی اموری است که دادگاه ها مکلفند نسبت به آن امور اقدام نموده و تصمیمی اتخاذ نمایند بدون این که رسیدگی به آن ها متوقف بر ‌وقوع اختلاف و منازعه بین اشخاص و اقامه دعوی از طرف آن ها باشد.

توضیح واژگان

امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.

در تعریف دیگری در خصوص امور حسبه این گونه آمده است: امور حسبه عبارت است از آن دسته از شئون عمومی که جامعه بدون ساماندهی آن ها قوام و نظام نمی یابد و برای معیشت عمومی ضروری است در حالی که متصدی خاصی برای آن ها در شرع تعیین نشده است و از سوی دیگر انجام این امور از باب تکلیف و قربی و ولایی محسوب می شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تحصیل دلیل در امور حسبی روا است.

مصادیق و نمونه ها

در قدیم امور حسبه مفهومی عام تر از زمان حاضر داشت اما در حال حاضر می توان گفت امور حسبه هر امر غیر ترافعی است که از مصالح عامه باشد مانند افلاس. نظارت در مصرف صحیح موقوفات نیز از امور حسبی است. قیمومت، نصب امین برای حفظ ترکه متوفی که به جنین تعلق می گیرد یا اداره اموال کسی که بر اثر کبر سن یا بیماری از اداره امور مالی خود عاجز است، امور راجع به تحریر ترکه و امور راجع به غایب مفقودالاثر و نظایر آن نیز از مصادیق امور حسبی هستند.