ماده 237 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۶ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)

ماده ۲۳۷ قانون امور حسبی: در مواردی که برای اداء دیون متوفی وصی معین شده‌است اثبات دین به طرفیت وصی و ورثه خواهد شد.

توضیح واژگان

دین: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می‌گردد.[۲]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۳]

نکات توضیحی

در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ قانون امور حسبی مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.[۴]

منابع

  1. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568804
  2. سیدمهدی میرداداشی، ولی اله علیزاده و مهدی حسن‌زاده. احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3043892
  3. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  4. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568840