ثمن
ثمن در لغت به معنی قیمت و بها است[۱] و در اصطلاح به مالی را که مشتری در مقابل تملک مبیع به تملیک فروشنده درمی آورد، گفته میشود.[۲]
شرایط
برخی از حقوقدانان، به دلیل اینکه بین مبیع و ثمن، تفاوتی حقیقی قائل نبوده؛ و ثمن را، مستقل از مبیع تصور نمی نمایند؛ تنها، به بیان شرایط مبیع به شرح زیر پرداخته اند؛
- مالیت داشتن
- مشروعیت داشتن
- برخورداری از منفعت عقلایی
- مقدور التسلیم بودن
- معین بودن
- معلوم بودن
- موجود بودن[۳]
منابع
- ↑ مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 418864
- ↑ مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین. چاپ 1. انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3624016
- ↑ حمیدرضا علومی یزدی. روش های تعیین ثمن در عقد بیع. دانشگاه شهید بهشتی، 1370. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4289080