ثمن

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ثمن در لغت به معنی قیمت و بها است[۱] و در اصطلاح به مالی را که مشتری در مقابل تملک مبیع به تملیک فروشنده درمی آورد، گفته می‌شود.[۲]

شرایط

برخی از حقوقدانان، به دلیل اینکه بین مبیع و ثمن، تفاوتی حقیقی قائل نبوده؛ و ثمن را، مستقل از مبیع تصور نمی نمایند؛ تنها، به بیان شرایط مبیع به شرح زیر پرداخته اند؛

  • مالیت داشتن
  • مشروعیت داشتن
  • برخورداری از منفعت عقلایی
  • مقدور التسلیم بودن
  • معین بودن
  • معلوم بودن
  • موجود بودن[۳]

رویه قضایی

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 418864
  2. مرتضی یوسف زاده. حقوق مدنی (جلد ششم) عقود معین. چاپ 1. انتشار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3624016
  3. حمیدرضا علومی یزدی. روش های تعیین ثمن در عقد بیع. دانشگاه شهید بهشتی، 1370.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4289080