ید
ید در لغت، یعنی نعمت، قوت، قدرت، ملک و سلطان.[۱]
مواد مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ رضا ولویون. اماره تصرف (قاعده ید). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1541488
ید در لغت، یعنی نعمت، قوت، قدرت، ملک و سلطان.[۱]