ودیعه
ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای آن که آن را مجاناً نگاه دارد. ودیعهگذار مودع و ودیعهگیر را مستودع یا امین میگویند.[۱]
بنابراین ودیعه در لغت به مفهوم سپردن مال به کسی به عنوان امانت میباشد، به مال سپرده شده نیز ودیعه گفته میشود.[۲] به عبارت دیگر، اخذ نایب برای مراقبت از مال را، ودیعه گویند.[۳]
مواد مرتبط
مواد ۶۰۷ تا ۶۳۴ قانون مدنی
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ماده ۶۰۷ قانون مدنی
- ↑ منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650968
- ↑ گزیدهای از پایاننامههای علمی در زمیه حقوق مدنی (جلد دوم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 780624