تبانی در لغت نیز به معنای سازش کردن و همدست شدن برای اقدام به امری است.[۱]

تبانی در قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح

تبانی در ماده ۷۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲ به معنی تصمیم یا توافق یا هماهنگی قبلی بین حداقل سه نفر از اعضای نیروهای مسلح، جهت فرار از خدمت می‌باشد.[۲]همچنین مقصود از تبانی در "بند الف ماده ۳۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲" نیز تصمیم یا توافق یا هماهنگی بین حداقل سه نفر جهت سرپیچی و نافرمانی از اطاعت فرماندهان یا روساست.[۳]

تبانی نظامی در معاملات نیروهای مسلح

طبق ماده ۱۱۰ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲ هرنظامی که در معاملات یا مناقصه‌ها و مزایده‌های مربوط به نیروهای مسلح با دیگران تبانی نماید، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از دو تا ده سال وجزای نقدی معادل آنچه برخلاف مقررات تحصیل کرده‌است محکوم می‌شود. گفتنی است جرم موضوع این ماده مقید است و لازم است برای محکوم کردن مرتکب، تبانی وی در نهایت منجر به ایراد خسارت به نیروهای مسلح شده باشد.[۴]همچنین تبانی در این ماده می‌تواند صریح یا ضمنی باشد.

[۵]همچنین دربارهٔ این ماده لازم است ذکر شود که اگر طرف تبانی غیرنظامی باشد، مجازات وی برابر مقررات قانون مجازات تبانی در معاملات دولتی تعیین می‌شود.[۶]

منابع

  1. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807076
  2. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807084
  3. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805872
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517804
  5. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517792
  6. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2809368