ماده ۷۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۷۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:فرار بیش از دو نفر که با تبانی قبلی صورت گیرد فرار با توطئه محسوب می‌گردد و چنانچه عنوان محاربه بر اقدام آنان صادق باشد به مجازات محارب محکوم و در غیر این صورت مجازات آن در زمان جنگ سه تا پانزده سال و در زمان صلح دو تا پنج‌سال حبس می‌باشد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تبانی در این ماده به معنی تصمیم یا توافق یا هماهنگی قبلی بین حداقل سه نفر از اعضای نیروهای مسلح، جهت فرار از خدمت می‌باشد.تبانی در لغت نیز به معنای سازش کردن و همدست شدن برای اقدام به امری است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر فرار با تبانی بیش از دو نفر باشد، فرار با توطئه محسوب می‌شود. فرار با توطئه به نحو عادی یا مطلق، باعث تشدید مجازات تا یک و نیم برابر مجازات مقرر است ولی ممکن است بر فرار با توطئه عنوان محارب صدق کند. قانونگذار شرایطی را که موجب تحقق محاربه می‌شود بیان نکرده‌است؛ بنابراین به نظر می‌رسد همان شرایط یعنی شکست جبهه یا تلفات جانی شدید، شرط تحقق محاربه است.ضمناً صرف تعداد افراد برای تحقق جرم موضوع این ماده کافی نیست بلکه لازم است ایشان از قبل برای فرار با یکدیگر تبانی کرده باشند.همچنین برای اجرای احکام این ماده لازم است که نصاب‌های مقرر در قانون برای تحقق فرار در زمان صلح و فرار در زمان جنگ حادث باشد.انگیزه نیز در تحقق یا عدم تحقق این جرم تأثیری ندارد.پرواضح است که افراد موضوع این ماده در صورتی محارب محسوب می‌شوند که قصد خاص توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا امنیت ملی کشور را داشته باشند.

نکات توضیحی

اگر چند نفر به صورت اتفاقی دریک زمان و با هم مرتکب فرار از خدمت شوند اما با یکدیگر تبانی نکرده باشند، موضوع مشمول مقررات این ماده قرار نمی‌گیرد.