ظهور
در لغت به معنای آشکار شدن، بعد از مخفی بودن است.[۱]منظور از ظهور در فقه و حقوق آن است که گرچه احتمال آن می‌رود که یک عبارت، معنای دیگری داشته باشد که در صورت مراد از آن باید قرینه‌ای در کلام باشد، اما در صورت نبود قرینه بر معنای دیگر آن، باید به همان معنای ظاهری تمسک جست.[۲]
منابع
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. فرهنگ لغات و اصطلاحات فقهی. چاپ 1. سروش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656348
- ↑ فرزاد حاتم زاده. جلوه ای از فولکوریک حقوقی (حقوق در آیینه مثل ها و اصطلاحات عامیانه). چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656352