اصل تأخر حادث

نسخهٔ تاریخ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۴ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تأخر در لغت به معنای عقب ماندن است؛ و حادث به معنای پدیدآمدن؛ و در اصول فقه، به ایجاد اعتبار برای واقعه ایجابی متأخر، دربین دو رویداد مردد، اصل تأخر حادث گویند.[۱]

اصل تأخر حادث، از لحاظ حجیت، تابع اصل مثبت است.[۲]

مواد مرتبط

مقالات مرتبط

جستارهای وابسته

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4055976
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد اول). چاپ 3. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2624268