قاعده فقهى

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۹ توسط F sheykhi mohamadi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «قاعده فقهی آن حكم كلى شرعى است كه موارد و مصاديقى دارد و بر آنها منطبق است. همچنين قاعده فقهى فرمول كلى احکام شرعی است؛ بنابراین، می توان گفت قاعده فقهی دو ویژگی دارد؛ یکی اینکه قاعده است، یعنی حکمی کلی است و عمومیت دارد و مخصوص به...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

قاعده فقهی آن حكم كلى شرعى است كه موارد و مصاديقى دارد و بر آنها منطبق است. همچنين قاعده فقهى فرمول كلى احکام شرعی است؛ بنابراین، می توان گفت قاعده فقهی دو ویژگی دارد؛ یکی اینکه قاعده است، یعنی حکمی کلی است و عمومیت دارد و مخصوص به یک مورد نیست. دیگر اینکه شرعی است، یعنی شارع مقدس آن را بیان داشته است. پس آنچه که شارع مقدس وضع نکرده، یا آنچه را وضع کرده، ولی جزئی است، قاعده فقهی نامیده نمی شود.[۱]

منابع

  1. احمد حاجی ده آبادی. قواعد فقه جزایی (حدود و تعزیرات، قصاص و دیات). چاپ 2. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6661116