حکم امضایی
حکم امضایی، حکم و قانونی است که در قوانین قدیم وجود داشته، اما مقنن آن حکم را در قوانین جدیدی که وضع می‌کند، به کار می‌برد. این عمل به عنوان تأیید و امضای قانون قدیم است و حکم امضایی نام دارد.[۱]
منابع
- ↑ محمدرضا شب خیز. فرهنگ نامه اصول فقه. چاپ 1. کتاب آوا، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6662188