اسناد تجاری
اسناد تجاری دارای دو معنای عام و خاص می‌باشد. اسناد تجاری به معنای عام اسنادی هستند که تجار در معاملات تجاری خود رد و بدل می‌کنند و در قلمرو تجارت مورد استفاده واقع می‌شوند مانند اسکناس و اوراق قرضه و اسناد خزانه و قبوض انبار عمومی و سهام شرکت های تجاری و... . اسناد تجاری در معنای خاص به اسناد قابل انتقالی اطلاق می‌شود که متضمن دستور یا تعهد به پرداخت مبلغ معینی در سررسید مشخص می‌باشد این اسناد به جای اسکناس وسیله‌ی پرداخت و ایفای تعهد هستند و مورد حمایت های ویژه قانونی قرار گرفته‌اند.[۱][۲] برخی از حقوقدانان اسناد تجاری را به جای عام و خاص به دو گروه اسناد براتی و غیر براتی تقسیم کرده‌اند و اسناد براتی را اسناد قابل ظهرنویسی می‌دانند که متضمن دستور یا تعهد پرداخت مبلغ معین در موعد مشخص می‌باشد. و اسنادی را که این دو قابلیت را نداشته باشند اسناد غیر براتی نامیده‌اند.[۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دایره المعارف حقوق مدنی و تجارت (جلد اول) (حقوق تعهدات عقود و ایقاعات). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666428
- ↑ مهرنوش حاجی لوفردی. وثیقه گذاری اسناد تجاری در فقه و حقوق تجارت با لحاظ سیستم بانکی ایران. چاپ 1. اندیشه عصر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666436
- ↑ مهرنوش حاجی لوفردی. وثیقه گذاری اسناد تجاری در فقه و حقوق تجارت با لحاظ سیستم بانکی ایران. چاپ 1. اندیشه عصر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666436