قانون نامه اشنونا
قانون نامه اشنونا مربوط به یکی از پادشاهان اشنونا به نام ددوشا است و تاریخ تقریبی آن به سال 1770 قبل از میلاد بازمی‌گردد. این قانون‌نامه در بخش‌های مختلفی از مسائل مربوط به مسئولیت مدنی و کیفری تنظیم شده است. از جمله مواردی که در این قانون‌نامه مورد بررسی قرار گرفته، مسائل کشاورزی، حقوق کار، اجاره قایق و گاریچی، سرقت، جراحات جسمانی، موجبات ضمان، امانت، جرایم جنسی و مجازات‌های مختلف از جمله ازاله بکارت و اعدام می‌باشد. این قانون‌نامه به وضوح تعیین می‌کند که رسیدگی به دعاوی که موجب مجازات مرگ می‌شوند، صلاحیت اختصاصی پادشاه است. از آنجا که این نوع دعاوی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، انحصار این صلاحیت به پادشاه به عنوان یک مزیت اساسی محسوب می‌شود. در این قانون‌نامه، مجازات مرگ تنها برای موارد خاصی نظیر ازاله بکارت در نظر گرفته شده و در موارد دیگری مانند قتل عمد، مجازات‌های دیگری مطرح شده است. از این رو، تفاوت در رویکردهای قانونی برای مجازات‌های مختلف، از جمله قتل عمد و مجازات‌های مرتبط با بردگان، در این قانون‌نامه به خوبی مشخص شده است.[۱]
منابع
- ↑ علیزاده, حمید. "واکنش کیفری به قتل عمد در تمدن بین النهرین". فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق تطبیقی. 3 (8): 119–144. doi:10.22034/law.2021.520943.1001. ISSN 2981-1805.