صیغه طلاق، یعنی الفاظی خاص، که عاری از ابهام و نارسایی باشد.[۱] مطابق قانون مدنی، طلاق باید به صیغهٔ طلاق و در حضور لااقل دو نفر مرد عادل که طلاق را بشنوند واقع گردد.[۲]

مواد مرتبط

جستارهای وابسته

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی خانواده (جلد اول) (نکاح و طلاق، روابط زن و شوهر). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3066580
  2. ماده ۱۱۳۴ قانون مدنی