ماده ۷۱۸ قانون مدنی

هر گاه مضمون‌له ضامن را از دین ابرا کند ضامن و مضمون‌عنه هر دو بری می‌شوند.

توضیح واژگان

ابراء : در لغت به معنی بهبود ، تندرست گرداندن ، بی عیب گرداندن ، شفا یافتن است و در حقوق و فقه ایقاعی است که نتیجه اش اسقاط اثر حقوقی است با قصد ورضای یک جانبه ، خواه در برابر عوض باشد خواه نباشد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده چنانچه طلبکار در عقد ضمان از طلب خود بگذرد و ذمه ضامن را بری کند موضوع دین منتفی شده و بالتبع ضمان منتفی خواهد شد و در نتیجه ضامن و مضمون عنه بری می شوند. با وقوع عقد ضمان و انتقال دین مضمون عنه در برابر طلبکار بری می شود و لذا مقصود از برائت در این ماده برائت از تادیه به ضامن است. رجوع ضامن به مضمون عنه به منظور جبران غرامتی است که بابت پرداخت دین متحمل شده است چرا که ضمان عقدی است مبتنی بر احسان ، لذا ضامن اگر به وسیله دیگری در برابر طلبکار برائت حاصل کند ، حق رجوع به مضمون عنه را ندارد

سوابق و مستندات فقهی

«اگر مضمون له ضامن را ابراء کند هر دوی ضامن و مضمون عنه بری می شوند اگر چه ضمان با اذن باشد ؛ زیرا ضامن در صورتی حق رجوع به مضمون عنه دارد که دین را اداء کرده باشد که با وجود ابراء وجود آن منتفی است»