ماده ۷۱۸ قانون مدنی

ماده ۷۱۸ قانون مدنی: هرگاه مضمون‌له ضامن را از دین ابراء کند ضامن و مضمون‌عنه هر دو بری می‌شوند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مطابق این ماده، چنانچه طلبکار در عقد ضمان از طلب خود بگذرد و ذمه ضامن را بری کند، موضوع دین منتفی شده و بالتبع ضمان منتفی خواهد شد و در نتیجه ضامن و مضمون عنه بری می شوند. با وقوع عقد ضمان و انتقال دین، مضمون عنه در برابر طلبکار بری می شود و لذا مقصود از برائت در این ماده، برائت از تادیه به ضامن است. رجوع ضامن به مضمون عنه به منظور جبران غرامتی است که بابت پرداخت دین متحمل شده است، چرا که ضمان، عقدی است مبتنی بر احسان، لذا ضامن اگر به وسیله دیگری در برابر طلبکار برائت حاصل کند ، حق رجوع به مضمون عنه را ندارد

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

«اگر مضمون له ضامن را ابراء کند هر دوی ضامن و مضمون عنه بری می شوند، اگر چه ضمان با اذن باشد ؛ زیرا ضامن در صورتی حق رجوع به مضمون عنه دارد که دین را اداء کرده باشد که با وجود ابراء، وجود آن منتفی است.»