ماده ۳۳۱ قانون مجازات اسلامی

چنانچه اصل ارتکاب جنایت، با دلیلی به جز قسامه اثبات شود، خصوصیات آن در صورت حصول لوث در هر یک از آنها‌ به‌وسیله قسامه قابل اثبات است مانند آنکه یکی از دو شاهد عادل، به اصل قتل و دیگری به قتل عمدی شهادت دهد‌ که در این صورت اصل قتل با بینه اثبات می‌شود و در صورت لوث، عمدی بودن قتل با اقامه قسامه ثابت می‌ گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در مقام پیشبینی حالتی است که باید دعوا را از طریق صلح میان طرفین خاتمه داد و آن نیز جایی است که عمدی یا غیر عمدی بودن مورد دعوا مشخص نیست.3464720از ماده فوق می توان استنباط نمود که رکن مادی جنایات تاثیری بر شمول قسامه بر روی آن ها ندارد و اثبات جنایت اعم از عمدی یا غیر عمدی با قسامه امکان پذیر است.در واقع قسامه را می توان به صورت همزمان برای اثبات اصل جنایت و نوع آن و یا در فرض ثابت شدن اصل جنایت، صرفاً برای اثبات نوع آن به کار برد.351144 بطور خلاصه،در قرض اثبات اصل جنایت،می توان از قسامه برای اثبات نوع آن استفاده کرد.356996یکی از موارد قاعده لوث، ناظر به موردی است که ولی دم مدعی قتل عمد، یکی از دو شاهد مدعی قتل عمد و دیگری مدعی اصل قتل بوده و متهم نیز عمدی بودن قتل را انکار کند.در این حالت، در صورت ایجاد ظن برای قاضی، لوث برای قتل به وجود آمده است و مدعی نیز باید عمدی بودن قتل را به وسیله قسامه ثابت کند.1641352

از سوی دیگر می توان یکی از موارد حصول لوث را بدین شرح بیان کرد:« وقتی که دلیل اثبات قتل عمدی شهادت است و فقط یکی از شاهدان شهادت به قتل عمدی دهد و متهم از سوی دیگر منکر قتل عمدی شود در حالی که اولیای دم مدعی قتل عمدی هستند.»1833656 البته از ظاهر ماده چنین به دست می آید که هر دو شاهد باید عادل باشند.3081060 همچنین با توجه به اشاره ماده به انکار عمدی بودن قتل، به نظر نمیرسد بتوان از مفاد این ماده برای اثبات اصل قتل در فرض انکار آن از سوی متهم استفاده کرده و آن را مصادیق ثبوت لوث دانست.3081072

رویه قضایی

طبق نظریه مشورتی کمیسیون قضایی حقوقی، اگر متهم اقرار به اصل قتل نموده و عمدی بودن آن را انکار کند اما اولیاء دم عمدی بودن قتل را مدعی باشند، در صورت حصول قرائن و نشانه هایی ظنی برای قاضی مبتنی بر عمدی بودن قتل، باید آن را از مصادیق لوث دانسته و اثبات نوع قتل از طریق قسامه را امکان پذیر تلقی کرد.2322932

سوابق فقهی

بنا به دیدگاه آیت الله خمینی، چنانچه یکی از دو شاهد به این امر که متهم اقرار به قتل فردی کرده است بی آن که نوع قتل را از حیث عمدی یا غیر عمدی بودن مشخص کرده باشد شهادت دهد و شاهد دیگر نیز به اقرار به ارتکاب قتل عمدی شهادت دهد، به دلیل توافق هر دو شاهد به وقوع قتل، اصل قتل اثبات میشود. لذا در ادامه باید سخنان متهم شنیده شود. در فرض انکار اصل قتل از سوی او، این ادعا پذیرفته نمی شود. در فرض اقرار به قتل عمدی نیز این ادعا پذیرفته می شود. در فرض انکار عمدی بودن آن نیز با سوگند وی قولش قبول می شود. در فرض ادعای خطایی بودن جنایت از سوی متهم نیز، برخی معتقدند قول او با سوگندش پذیرفته می شود. گروهی دیگر نیز در این فرض قول مدعی را مقدم دانسته اند.4156404