ماده ۱۰۱۱ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۸ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۰۱۱ قانون مدنی: غایب مفقودالاثر کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه، ترک محل اقامت یا سکونت، بدون گزینش محل سکونت جدید، موجب تصدیق اماره غیبت، به درخواست دادستان یا اشخاص ذینفع می‌گردد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

توسعه وسایل نقلیه، و انتشار خبر از طریق تلفن، رادیو و …، موجب کاهش عده غایبین مفقودالاثر شده‌ است.[۲]

غیبت، از احوال شخصیه است.[۳] قانونگذار، اصطلاح «غایب» را به همراه «مفقودالاثر»، به کار برده تا غایب عادی، که در کلاس درس یا محل کار حضور دارند؛ در شمول این ماده قرار نگیرد.[۴]

در ماده فوق، کلمه «بالنسبه» معطوف است به غایب و محل او، که نسبت به اشخاص، تفاوت دارد،[۵] تشخیص طولانی بودن مدت غیبت، با عرف حاکم بر زمان و مکان است.[۶]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

  • به نظر مشهور فقها، مفقود الاثر شخصی است که از زن خود؛ غایب بوده و از او هیچ خبری نباشد.[۷]
  • در اصطلاح فقهی، به غیبت غایب مفقودالاثر، «غیبت منقطعه» گویند.[۸]
  • بین غایب و مفقود و شخصی که در قلعه ای، اسیر شده؛ و از هیچ‌کدام از آنان، خبری نیست؛ تفاوتی نمی‌باشد، می‌توان تمام این اشخاص را غایب محسوب نمود.[۹]

رویه‌های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73512
  2. حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 406312
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. اساس در قوانین مدنی (المدونه). چاپ 1. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1439852
  4. حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 406308
  5. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208960
  6. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690620
  7. هوشنگ گل محمدی. طلاق قضایی و آرای دیوانعالی کشور. چاپ 1. حقوقی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4587196
  8. جلیل قنواتی. نظام حقوقی اسلام. چاپ 1. دفتر تحقیقات و تدوین کتب درسی مرکز جهانی علوم اسلامی، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 597236
  9. محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 76772