مطالعه تطبیقی مسیولیت متصدی حمل دریایی در قبال کالا بر اساس کنوانسیون روتردام و حقوق دریایی ایران
مطالعه تطبیقی مسیولیت متصدی حمل دریایی در قبال کالا بر اساس کنوانسیون روتردام و حقوق دریایی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط مجید دانشی کهنی، با راهنمایی علی رفیعی مقدم و با مشاوره علیرضا هاشمی زاده در سال ۱۳۹۳ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان دفاع گردید.
 | |
| عنوان | مطالعه تطبیقی مسیولیت متصدی حمل دریایی در قبال کالا بر اساس کنوانسیون روتردام و حقوق دریایی ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق خصوصی |
| دانشجو | مجید دانشی کهنی |
| استاد راهنما | علی رفیعی مقدم |
| استاد مشاور | علیرضا هاشمی زاده |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۳ |
| دانشگاه | دانشگاه شهید باهنر کرمان |
چکیده
مسیولیت متصدی حمل و نقل از مهم ترین مسایل مرتبط با حقوق دریایی است. پیشرفت های مربوط به مبادلات کالاها و گذشت زمان نسبتا زیادی از وضع مقررات سابق که با اقتضایات جدید صنعت حمل دریایی همخوانی نداشتند و نبود مقرراتی متحد الشکل در سطح بین المللی که بتواند حمل و نقل ترکیبی را در برگیرد، منجر به تصویب کنوانسیون روتردام گردید. این کنوانسیون، حمل مبدا تا مقصد را در بر می گیرد و دوران مسیولیت متصدی را از لحظه ی تحویل کالا در مبدا تا تحویل در مقصد که شامل حمل و نقل ترکیبی نیز می شود، گسترش داده و نسبت به قانون دریایی ایران گسترده تر شده است.در هر دو کنوانسیون روتردام و قانون دریایی ایران، مسیولیت متصدی حمل مبتنی بر فرض مسیولیت است بدین صورت که با تحقق ضرر (خسارات ناشی از تاخیر، تلف یا خسارت به کالا) و با ارایه ی دلیل ظاهری بر آن، مسیولیت متصدی، مفروض بوده و وی تنها با اثبات اینکه علت وقوع خسارت، حادثه ی خارجی و احترازناپذیر بوده از مسیولیت معاف می شود.
ساختار و فهرست پایان نامه
فهرست مطالب
مقدمه ۱
فصل اول: مبانی نظری مسیولیت متصدی حمل و نقل دریایی ۹
مبحث اول: مفاهیم ۱۱
گفتار اول: قرارداد حمل و نقل ۱۱
بند اول: قرارداد اجاره کشتی ۱۲
گفتار دوم: سند حمل ۱۳
بند اول: اسناد حمل سنتی و اسناد حمل الکترونیک ۱۴
بند دوم: انواع سند حمل ۱۶
گفتار سوم: بارنامه ۱۷
گفتار چهارم: متصدی حمل و نقل ۱۹
گفتار پنجم: عامل ۱۹
گفتار ششم: عامل دریایی ۲۰
گفتار هفتم: فرستنده کالا ۲۰
گفتار هشتم: گیرنده کالا ۲۱
مبحث دوم: قلمروی اجرای کنوانسیون روتردام ۲۱
گفتار اول: قلمروی عمومی اجرای کنوانسیون ۲۲
بند اول: قرارداد حمل ۲۳
بند دوم: بین المللی بودن حمل و نقل ۲۷
گفتار دوم: موارد خارج از شمول کنوانسیون ۲۹
گفتار سوم : اعمال کنوانسیون بر طرفین خاص ۳۱
مبحث سوم: اجتناب از تعارض و حل تعارض در کنوانسیون روتردام ۳۲
گفتار اول: اجتناب از تعارض ۳۴
بند اول: سیستم مسیولیت شبکه ای و مفهوم قرارداد فرضی ۳۶
بند دوم: باید دستورالعملی بین المللی و قابل اعمال بر دوره حمل غیر دریایی قبل یا بعد از حمل دریایی وجود داشته باشد ۳۷
بند سوم: فقدان، خسارت یا تاخیر باید منحصرا در جریان بخش غیردریایی قبل یا بعد از حمل دریایی رخ داده باشد ۳۹
بند چهارم:مقررات دستورالعمل بین المللی، باید امری و مرتبط با مسیولیت باشند ۴۰
گفتار دوم: حل تعارض ۴۱
بند اول:حل تعارض در اجرا ۴۲
بند دوم:کنوانسیون هایی که بر قواعد روتردام ترجیح پیدا می کنند ۴۴
۱– کنوانسیون های حاکم بر حمل و نقل کالاها از طریق هوا ۴۴
۲– کنوانسیون حاکم بر حمل و نقل کالاها از طریق جاده ۴۵
۳– کنوانسیون های حاکم بر حمل و نقل کالاها از طریق ریل ۴۶
– کنوانسیون حاکم بر حمل و نقل کالاها از طریق آبراه های داخلی ۴۷
گفتار سوم: نتیجه گیری و پیشنهاد ۴۸
مبحث چهارم: ماهیت حقوقی مسیولیت متصدی حمل و نقل دریایی ۵۰
گفتار اول : مفهوم مسیولیت مدنی و انواع آن ۵۰
بند اول: تعریف مسیولیت مدنی ۵۰
بند دوم:انواع مسیولیت ۵۱
گفتار دوم: ماهیت حقوقی مسیولیت متصدی حمل و نقل دریایی ۵۲
گفتار سوم: شرایط مسیولیت قراردادی ۵۴
بند اول: خسارت ۵۴
بند دوم: نقض تعهد ۵۵
بند سوم:رابطه سببیت ۵۷
نتیجه فصل ۵۹
فصل دوم: شرایط مسیولیت متصدی حمل و نقل دریایی ۶۱
مبحث اول: تحقق ضرر ۶۴
گفتار اول: اشکال ضرر در حمل ونقل دریایی کالا ۶۴
بند اول: تاخیر در تحویل کالا ۶۴
بند دوم: تلف کالا ۶۶
– تلف کلی ۶۶
۲– تلف جزیی ۶۶
بند سوم: خسارت به کالا ۶۷
۱– خسارات خاص ۶۷
۲– خسارت مشتر ک ۶۸
گفتار دوم: طریقه اثبات ضرر ۶۸
بند اول: اصل کلی ۶۸
بند دوم: دلیل ظاهری مبنی بر تلف یا خسارت کالا ۷۱
بند سوم: شرط مربوط به دلیل قطعی وصول کالا ۷۶
مبحث دوم: فرض مسیولیت ۷۷
گفتار اول: نقض عهد ۷۷
بند اول: تعهدات متصدی حمل و نقل ۸۰
۱– حمل و تحویل کالاها ۸۰
–
- دوره زمانی مسیولیت متصدی حمل ۸۱
– تعهدات ویژه متصدی حمل و نقل ۸۲
۳– تامین و حفظ قابلیت دریانوردی کشتی ۸۳
بند دوم: مبنای مسیولیت در قانون دریایی ایران و کنوانسیون بروکسل ۸۵
بند سوم: مبنای مسیولیت در کنوانسیون روتردام ۸۹
گفتار دوم: رابطه ی سببیت ۹۴
بند اول: رابطه سببیت بین انجام نشدن تعهد و ورد ضرر ۹۴
بند دوم: رابطه سببیت بین فعل متعهد و انجام نشدن قرار داد ۹۵
نتیجه فصل ۹۵
فصل سوم: موارد معافیت و جبران خسارت ۹۷
مبحث اول: موارد معافیت ۹۹
گفتار اول: خسارات ناشی از علل غیرقابل انتساب به متصدی حمل ۹۹
بند اول: خسارات ناشی از حوادث خارجی ۱۰۰
۱– خطرات و حوادث در دریا و یا سایر آبهای قابل کشتیرانی ۱۰۰
۲– بلیات طبیعی ۱۰۲
۳– جنگ و نتایج آن و عملیات دشمنان جامعه ۱۰۲
۴– بازداشت کشتی در نتیجهی امر پادشاه یا حکام یا ملت یا مقامات قضایی و محدودیتهای قرنطینه ۱۰۳
– اعتصاب ۱۰۴
۶– شورش یا اغتشاش یا خشونتهای مردمی ۱۰۵
بند دوم: خسارات ناشی از علل مربوط به فرستنده یا خود کالا ۱۰۶
۱– تقصیر فرستنده ۱۰۶
۲– عیوب ذاتی کالا ۱۰۷
۳– نقص در بستهبندی کالا ۱۰۸
– نقایص و یا کامل نبودن علایم و مشخصات ۱۰۹
گفتار دوم: خسارات ناشی از بهرهبرداری از کشتی به عنوان وسیلهی حمل ۱۰۹
بند اول: خسارات ناشی از عدم قابلیت دریانوردی کشتی ۱۰۹
بند دوم: خسارات ناشی از تقصیر در دریانوردی یا اداره کشتی ۱۱۱
بند سوم: خسارات ناشی از عملیات نجات و انحراف موجه و هر جهت معقول دیگر ۱۱۲
بند چهارم: خسارات ناشی از آتش سوزی ۱۱۴
مبحث دوم: جبران خسارت ۱۱۶
گفتار اول: تحدید مسیولیت ۱۱۷
بند اول: میزان مسیولیت در قانون دریایی ایران ۱۱۷
بند دوم: میزان مسیولیت در کنوانسیون روتردام ۱۲۰
گفتار دوم: موارد عدم اجرای تحدید مسیولیت ۱۲۲
بند اول: عدم تحدید مسیولیت به موجب قانون ۱۲۲
۱– خسارت عمدی ۱۲۲
۲– تقصیر سنگین ۱۲۳
بند دوم: عدم تحدید مسیولیت به موجب قرارداد ۱۲۳
۱– توافق بر مبلغی بالاتر از حد تعیین شده ۱۲۴
۲– اعلام ارزش کالا ۱۲۴
نتیجه فصل ۱۲۶
نتیجه گیری ۱۲۸
منابع ۱۳۴
کلیدواژه ها
- کنوانسیون روتردام
- متصدی حمل و نقل
- حمل و نقل دریایی
- قانون دریایی ایران
- معافیت از مسیولیت
- حمل و نقل دریایی
- مبادله کالا
- خسارت
- مسیولیت
- قانون دریا
- ایران
- ناوبری
- کشتی باری