ماده ۲۰۱ قانون مجازات اسلامی
سوگند عبارت از گواه قراردادن خداوند بر درستی گفتار اداء کننده سوگند است.
توضیح واژگان
سوگند به این معنی است که فردی خداوند متعال را نسبت به صحت ادعا،گواهی یا حقانیت خود شاهد گرفته باشد.[۱]این معنا از قسم است که در ادله اثبات دعوی به کار میرود.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در قسم از این جهت که از اسما جلاله خداوند نام برده میشود و همچنین به لحاظ ایمان و احترام به آنچه مورد قسم واقع میشود،بشر همواره آن را به عنوان یک دلیل و گاهی موکد و موید ادعا یا انکار به کار میبرده است.به طوری که در قرآن کریم انسان ها از زیاد قسم خوردن نهی شده اند.[۳]
سوگند از این جهت که خبر دادن از حقی است شبیه به اقرار است ولی برخلاف اقرار به نفع کسی است که سوگند یاد میکند و از این جهت که به طرفین اجازه میدهد که دلیلی را به نفع خود به وجود بیاورند،خلاف اصول و قواعد تلقی میشود.[۴]به علاوه سوگند قبل از اینکه حقوقی باشد جنبه شرعی و اخلاقی دارد و پشتوانه آن ایمان و وجدان یادکننده سوگند است.[۵]
مصادیق و نمونه ها
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4164772
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3172068
- ↑ گزیده ای از پایان نامه های علمی در زمینه حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1055612
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861932
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861844
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861844