ماده ۵۷۷ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)

ماده 577 قانون تجارت:صاحب تجارتخانه که شریک در تجارتخانه ندارد نمی‌تواند اسمی برای تجارتخانه خود انتخاب کند که موهم وجود شریک باشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

اسم تجارتی امری متفاوت از عنوان تجاری است. اسم تجاری در فعالیت های تجاری تاجر به کار برده می شود و در برخی موارد اسم خود تاجر از عناصر تشکیل دهنده نام تجاری است. اما عنوان تجاری یک نام گذاری ابتکاری برای اطلاق موسسه تجاری تاجر است.[۱]

فلسفه و مبانی نظری

اقدامات تاجر در امر تجارت باید مبتنی بر حسن نیت باشد. لذا برگزیدن اسم تجارتی که موهوم بوده و القاء شبهه نماید به نحوی که تصور وجود شریکی دیگر برود، خلاف حسن نیت و ممنوع است.[۲]

نکات تفسیری دکترین

حکم ماده فوق مؤید این نکته است که اسم تجارتی باید تمایز دهنده فعالیت های تاجر، مشخص کننده تاجر و در راستای حمایت از منافع مصرف کننده باشد.[۳] از همین روی صاحب تجارت خانه نمی تواند اسمی انتخاب کند که موهوم وجود شریک باشد.[۴]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. صاحب تجارتخانه نباید از نامی استفاده کند که نشان‌دهنده وجود شریک در تجارتخانه باشد.
  2. انتخاب نام تجارتخانه باید به‌گونه‌ای باشد که به‌صورت کاذب مفهوم مشارکت با شخص دیگری را انتقال ندهد.
  3. مقصود این ماده جلوگیری از گمراهی و سوءتفاهم مشتریان یا طرف‌های تجاری احتمالی است.
  4. رعایت این ماده در انتخاب نام تجارتخانه به حفظ صداقت و شفافیت در فضای کسب‌وکار کمک می‌کند.
  5. این حکم به تضمین اعتماد عمومی در تجارت و جلوگیری از فریب مشتریان اهمیت می‌دهد.

منابع

  1. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4055728
  2. احمدعلی حمیتی واقف. مالکیت معنوی. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2562324
  3. حسن رحیمی. مجله دادگستر شماره 38 خرداد و تیر 1389. رواق، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3193096
  4. حشمت اله سماواتی. حقوق تجارت (جلد اول) (تاجر-اعمال تجاری-مایه تجاری). چاپ 1. میزان، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2204780