ماده 30 قانون ثبت احوال

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)

ماده 30 قانون ثبت احوال: مدرک ثبت وفات فرضی غائب مفقودالاثر حکم قطعی دادگاه است مدیران دفاتر دادگاه هایی که حکم قطعی وفات فرضی غائب مفقودالاثر‌ از آن دادگاه صادر شده مکلفند یک نسخه از رأی صادره را طی نامه رسمی به ثبت احوال محل ارسال دارند.

مواد مرتبط


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. مدرک ثبت وفات فرضی افراد غائب مفقودالاثر براساس حکم قطعی دادگاه صادر می‌شود.
  2. مدیران دفاتر دادگاه‌ها موظفند حکم قطعی وفات فرضی را به ثبت احوال ارسال کنند.
  3. ارسال حکم باید به‌صورت رسمی و با نامه‌ای رسمی صورت گیرد.
  4. ثبت احوال محل موظف به دریافت و ثبت چنین مدارکی‌ است.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/286 مورخ 1379/1/20 اداره حقوقی قوه قضاییه: مطابق ماده 1018 قانون مدنی دادگاه باید تاریخ موت فرضی را در حکم معین کند و این تاریخ بر اساس ضوابط تعیین شده در مواد 1020، 1021 و 1022 قانون مدنی احراز می شود و مطابق ماده 30 قانون ثبت احوال مصوب 1355 مدرک ثبت وفات فرضی غایب مفقود الاثر حکم قطعی دادگاه است. [۱]

منابع

  1. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445284