ماده ۱۲۲۷ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۲۲۷ قانون مدنی اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴: فقط کسی را محاکم و ادارات و دفاتر اسناد رسمی به قیمومت خواهند شناخت که نصب او مطابق قانون توسط دادگاه به عمل آمده باشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

به سمتی که قیم، بر عهده دارد؛ «قیمومت» گویند.[۱]

پیشینه

تا پیش از اصلاح ماده ۱۲۲۷ قانون مدنی، دفاتر اسناد رسمی نیز، با حصول شرایطی، به نیابت از محکمه، صالح برای صدور حکم حجر بودند.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1227 قانون مدنی

  1. قیمومت باید به‌طور قانونی و توسط دادگاه تعیین و نصب شود.
  2. تنها فردی که به‌طور رسمی به‌عنوان قیم توسط دادگاه منصوب شده باشد، در محاکم و ادارات معتبر است.
  3. دفاتر اسناد رسمی فقط قیمومت تعیین‌شده توسط دادگاه را به رسمیت می‌شناسند.
  4. انطباق نصب قیم با مقررات قانونی ضروری است.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339360
  2. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 226648