ماده 214 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۲۱۴ قانون امور حسبی: ارزیابی اموال منقول توسط ارزیابی که مورد تراضی ورثه یا مورد اعتماد دادرس باشد به عمل می‌آید.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

مال منقول: در لغت یعنی مال جا به جاشدنی و در اصطلاح، به هر مالی که امکان انتقال آن، از محلی به محل دیگر، وجود داشته باشد؛ منقول گویند.[۲]

نکات توضیحی ماده 214 قانون امور حسبی

در صورتی که ورثه ارزیابی را به تراضی معین نکنند، دادرس، ارزیاب معین خواهد نمود.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 214 قانون امور حسبی

  1. ارزیابی اموال منقول جهت تعیین ارزش دارایی‌ها انجام می‌شود.
  2. ورثه می‌توانند در انتخاب ارزیاب توافق کنند.
  3. در صورت عدم توافق میان ورثه، انتخاب ارزیاب به عهده دادرس است.
  4. ارزیاب مورد اعتماد باید صلاحیت و تخصص لازم را داشته باشد.
  5. نتیجه ارزیابی به عنوان مبنای تقسیم اموال و دارایی‌ها استفاده می‌شود.
  6. ارزیابی اموال منقول می‌تواند تأثیر مستقیم بر روند تقسیم ارث داشته باشد.

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. مسعود انصاری و محمدعلی طاهری. دانشنامه حقوق خصوصی (جلد سوم). چاپ 2. محراب فکر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 109116
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568760