آزادی
آزادی در قانون اساسی
در اصل دوم قانون اساسی به آزادی اشاره شده است. البته آزادی پذیرفته شده در این اصل به معنای مطلق نیست و به این معنا نیست که که تصمیمگیری او محوریت رندگی اش باشد بلکه انسان خلیفه خدا در روی رمین است اما به پیامبر نیاز دارد.[۱]
منابع
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزهها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4262444