عرف
عرف، دارای معانی زیر میباشد:
1ـ کاربرد یا رسمی که جماعتی آن را لازم الاجرا می دانند.[۱]
2ـ دستورالعملی شفاهی که از نسلی به نسل دیگر، منتقل گردیده، یعنی این رسم از پیشینیان به آیندگان به ارث رسیده است.[۲]
3ـ مجموعه قواعد حقوقی که به صرف طبع در اثر نیازهای اجتماعی مستقیما از طرف مردم معمول میشود.[۳]
4ـ اعمال یا رسوماتی نهادینه شده در اجتماع، به طوری که عمل به آنها را الزام آور بدانند.[۴]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ محمود سلجوقی. نقش عرف در حقوق مدنی ایران و مطالعه اجمالی آن در نظام های بزرگ حقوقی. چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 744044
- ↑ سیدعلیرضا فیض. اندیشه های حقوقی عرف و اجتهاد. چاپ 1. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1322040
- ↑ نشریه دادرسی شماره 35 آذر و دی 1381. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1680352
- ↑ محمود سلجوقی. نقش عرف در حقوق مدنی ایران و مطالعه اجمالی آن در نظام های بزرگ حقوقی. چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 744044