حق معنوی پدیدآورنده

نسخهٔ تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۱ توسط فاطمه عبدالهی (بحث | مشارکت‌ها) (+ 6 categories using HotCat)

منظور از حق معنوی این است که کسی حق تحریف، تبدیل و تغییر مفاد اثر مولف را ندارد.[۱] حقوق معنوی، غیرقابل انتقال و غیرقابل اسقاط اند و محدودیت زمانی و مکانی ندارند.[۲] غیرقابل انتقال بودن اعم از انتقال ارادی (به موجب قرارداد) و انتقال قهری (به موجب فوت و به ارث رسیدن) است.

[۳] حقوق معنوی مولف شامل حق انتساب اثر و حق تمامیت اثر است. این دسته از حقوق، از حقوق سلبی اند؛ به این معنا که دیگران حق انتساب اثر پدیدآورنده را به خود ندارند و همچنین نمی توانند در آن اثر تغییر و دخل و تصرفی ایجاد نمایند. در غیر این صورت، پدیدآورنده می تواند آنها را مورد تعقیب کیفری قرار دهد.[۴]

لازم به ذکر است که در برخی از نظام های حقوقی مانند فرانسه، حقوق معنوی دیگری مانند حق اصلاح یا استرداد نیز برای پدیدآورنده قائل شده اند.[۵]

  1. منوچهر توسلی نائینی و شهین جعفری. کنوانسیون برن 1886 و مزایای الحاق. پژوهش های فقه و حقوق اسلامی پاییز 1388 سال ششم شماره 17، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5245728
  2. علیرضا باریکلو و مصطفی نصرآبادی. تحلیل حمایت حقوقی حق افشای اثر. فصلنامه تخصصی حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق) شماره 36 بهار 1392، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5004588
  3. حمید علیزاده. حقوق معنوی پدیدآورنده در آثار ادبی و هنری. دانشگاه شهید بهشتی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5101208
  4. عبدالحسین شیروی و محمدعلی میرزایی. مدیریت جمعی حق مؤلف و حقوق مرتبط. فصلنامه تخصصی حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق)شماره 13 تابستان 1386، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5102064
  5. سعید محسنی و سیدمحمدمهدی قبولی درافشانی. حق افشای اثر ادبی و هنری (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و فرانسه). مجله حقوق خصوصی (اندیشه های حقوقی حقوق خصوصی سابق) شماره 23 پاییز و زمستان 1392، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5053136