آزادی بیان
آزادی بیان حقی است که در نصوص مختلف بین‌المللی (ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر مصوب 1950) مورد تأکید قرار گرفته است. هدف از این حق، بیان آزادانه عقاید، اندیشه‌ها و تفکرات فرد و انتقال این موارد به دیگران است. این احساس طبیعی در همه انسان‌ها وجود دارد که بتوانند بدون دغدغه خاصی آنچه را که می‌خواهند نزد اشخاص دیگر مطرح کنند. این اندیشه‌ها می‌تواند مشتمل بر موضوعات مرتبط با یک شخص باشد.[۱]
مقالات مرتبط
- آزادی بیان و اصل دوگانگی ایده و بیان
- هم‌افزایی کپی‌رایت و آزادی بیان
- بررسی تطبیقی محدودیت‌های آزادی بیان در تلویزیون از منظر اسناد بین‌الملل حقوق بشر و حقوق موضوعه ایران
- اجزاء حق آزادی بیان در نظام بین‌المللی حقوق بشر
- ویروس کرونا و گستره آزادی بیان در حوزه بهداشت عمومی
- تزاحم حق اشخاص مشهور با آزادی بیان در نظام‌های حقوقی آمریکا، فرانسه، آلمان و ایران
- تأملی بر حمایت از حق آزادی بیان در رویۀ دیوان اروپایی حقوق بشر ناظر بر مسدودسازی دسترسی به اینترنت
- آزادی بیان و جرایم تحریک در حقوق بین الملل (انصاری و امامی الطریقی)
منابع
- ↑ ایرج بابایی؛ شبیر آزادبخت، (۱۴۰۳)، مطالعه تطبیقی مسئولیت مدنی ناشی از هتک شهرت در حقوق ایران، آمریکا و انگلیس، مجله حقوقی دادگستر، دوره ۸۸، شماره ۱۲۵