سازمان ثبت احوال

سازمان ثبت احوال، سازمانی است با شخصیت حقوقی مستقل که از حیث تشکیلاتی وابسته به وزارت کشور است. این سازمان به صورت متمرکز اداره می‌شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آیین‌نامه‌ها و دستور العمل‌های مصوب ابلاغی را اجرا می‌نماید.[۱]

تاریخچه

پیش از قانونگذاری نوین، ثبت احوال در ایران، به صورت منظم انجام نمی‌شد بلکه تاریخ تولد یا ولادت و نکاح اشخاص پشت قرآن یا کتاب دعا یا کتاب‌های نفیس دیگر نوشته می‌شد.[۲] در حال حاضر ثبت وقایع چهارگانه یا همان وقایع حیاتی بر عهده سازمان ثبت احوال است. این سازمان در سال ۱۳۰۴اداره کل احصائیه و سجل احوال مملکت نامیده می‌شد و سپس به اداره کل آمار و ثبت احوال تغییر نام داد و در نهایت در سال ۱۳۵۳ عنوان سازمان ثبت احوال را به خود گرفت.[۳]

فلسفه ایجاد سازمان

دلیل تشکیل سازمان ثبت احوال و لزوم ثبت وقایع حیاتی، اتقان اسناد هویت و تابعیت افراد است. همچنین با ثبت وقایع حیاتی، اسناد هویتی اشخاص در این سازمان حفظ و حراست می‌شود.[۴]

وظایف

وظایف سازمان ثبت احوال کشور به قرار ذیل است.

الف- ثبت ولادت و صدور شناسنامه.

ب- ثبت واقعه فوت و صدور گواهی مرگ.

ج- تعویض شناسنامه‌های موجود در دست مردم.

د- ثبت ازدواج و طلاق و نقل تحولات.

ه- صدور گواهی ولادت برای اتباع خارجه.

و- تنظیم دفاتر ثبت کل وقایع و نام خانوادگی.

ز- جمع‌آوری و تهیه آمار انسانی سراسر کشور و انتشار آن

ح- وظایف مقرر دیگری که طبق قانون به عهده سازمان گذاشته شده‌است.[۵]

منابع

  1. محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405684
  2. محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405680
  3. محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405692
  4. محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405696
  5. ماده 1 قانون ثبت احوال