ماده ۵۲۰ قانون مدنی

ماده ۵۲۰ قانون مدنی: در مزارعه، جایز است شرط شود که یکی از دو طرف علاوه بر حصه‌ای از حاصل، مال دیگری نیز به طرف مقابل بدهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

حکم این ماده، مخالفتی با ذات مزارعه ندارد، و مقررات عمومی وفای به عهد نیز، مؤید اعتبار حکم این ماده است.

اگر طرفین شرط نمایند که عامل، علاوه بر حصه معین خود از زرع، مستحق میزان معینی از کالای دیگر، نظیر روغن، مرغ و تخم مرغ باشد؛ همان‌طور که در برخی مناطق ایران رایج است؛ درج چنین شرطی، به دلیل اینکه در دسته شروط باطل قرار نمی‌گیرد؛ اشکالی ندارد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

این ماده، مطابق با نظر مشهور فقها وضع گردیده‌است.