ماده ۵۷۶ قانون تجارت

ماده ۵۷۶ قانون تجارت: ثبت اسم تجارتی اختیاری است مگر در مواردی که وزارت عدلی ثبت آن را الزامی کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• اسم تجارتی: اسم تجارتی عبارت است از عنوانی که نشانگر شهرت تاجر تحت آن عنوان است. این عنوان ممکن است نام خانوادگی تاجر باشد یا هر عنوان دیگر.
• وزارت عدلیه: وزارت عدلیه یا وزارت دادگستری، متولی مراقبت در حسن جریان قانون در کشور و فصل خصومات و حفظ نظم عمومی است. همچنین، اینطور بیان شده است که منظور از وزارت عدلیه، قوه قضاییه است.

پیشینه

سابقه وضع قانون در خصوص علایم تجاری به سال ۱۳۰۴ برمی‌گردد. در این سال قانونی تحت عنوان ثبت و حمایت از علائم تجاری و صنعتی وضع گردید. قانون نامبرده نواقصی داشت که مورد بازبینی قرار گرفت و در نهایت قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات تصویب شد.

نکات تفسیری دکترین ماده 576 قانون تجارت

شایان ذکر است که اسم شرکت، الزاماً اسم تجارتی نیست، لیکن از آنجایی که شرکت تحت این عنوان تجارت می‌کند، معمولاً اسم شرکت اسم تجارتی او نیز می‌باشد. نکته‌ی دیگر آن که قانون در صورتی از اسامی تجارتی حمایت می‌کند که به ثبت داده شده باشند.

نکات توضیحی ماده 576 قانون تجارت

لازم است تجار برای شناساندن خود تحت اسم و عنوانی معین فعالیت کنند. همچنین شایان ذکر است که اسم تجارتی امری متفاوت از ثبت تجارتی است. ثبت تجارتی امری است مرتبط با شناسایی تاجر و وضعیت تجارتی او. اما اسم تجارتی صرفاً مربوط به شهرت تاجر است. در نهایت، ذکر این نکته ضرورت دارد که ثبت نام تجارتی جز در مواردی که وزارت دادگستری الزامی بداند، الزامی نیست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 576 قانون تجارت

1. ثبت اسم تجارتی به صورت کلی الزامی نیست و به صورت اختیاری انجام می‌شود.
2. وزارت عدلی ممکن است در برخی موارد ثبت اسم تجارتی را الزامی کند.
3. الزام به ثبت اسم تجارتی تحت شرایط خاص قابل اعمال است.
4. قانون به امور خاصی این اختیار را داده که الزامی بودن ثبت اسم تجارتی را تعیین کنند.

مقالات مرتبط

• شناسایی ماهیّت دادة شخصی و جستجوی بستر حقوقی مناسب جهت حمایت از آن در نظام حقوقی ایران