ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): کندن دندان لق یا ترک ‌خورده که منفعت آن باقی است، موجب دیه همان دندان و در ‌غیر ‌این ‌صورت موجب ارش است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی اطلاق این ماده را در بردارنده حالتی که لق شدن یا ترک خوردن به موجب جنایت سابق بوده و دیه آن جنایت اخذ شده باشد، هم می دانند، همچنین گروهی این ماده را شامل حالتی که شخصی دندان مجنی علیه را لق نموده و دیگری آن را بکند، هم می دانند.[۱]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

اگر دندانی به موجب حوادثی نظیر بیماری یا شکستگی لق شده اما منافع آن باقی یا فقط برخی از منافع آن از بین برود، گروهی از فقها، قائل به اخذ ارش و گروهی دیگر قائل به مراجعه به حاکم برای تعیین میزان خسارت هستند،[۲] برخی از فقها نیز در این خصوص، معتقد به پرداخت دیه کامل دندان هستند،[۳] پاره ای دیگر از فقها نیز در این خصوص معتقد به اخذ یک سوم دیه کامل دندان می باشند.[۴]

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4583884
  2. عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991112
  3. عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991080
  4. عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4991124