ماده 10 قانون حکمیت مصوب 1306
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۰ قانون حکمیت مصوب ۱۳۰۶ مصوب ۱۳۰۶,۱۲,۲۹: در موارد ذیل حکمیت مرفوع میشود:
(ا) در صورت تراضی طرفین که باید کتبا بمحکمه ابلاغ شود.
(ب) در صورت فوت یا جنون یکی از متداعیین.
(ج) اگر در حین رسیدگی کشف اوضاع و احوالی شود که مربوط بجنحه و جنایت و در حکم حکم نافذ و موثر بوده و تفکیک جهت حقوقی از جزایی ممکن نشود.