ماده 11 قانون حکمیت مصوب 1306
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۱ قانون حکمیت مصوب ۱۳۰۶ مصوب ۱۳۰۶,۱۲,۲۹: حکم ها مکلف هستند رای خود را در مدت حکمیت بدهند و در صورتیکه رای حکم پس از انقضای مدت حکمیت صادر شده باشد محکمه بتقاضای یکی از متداعیین آنرا فسخ مینماید. در موارد ذیل رای حکم باطل و از درجه اعتبار ساقط است:
(ا) در صورتیکه حکم ها خارج از حدود اختیارات خود نسبت بمطلبی که موضوع حکمیت نبوده حکم داده (باشد،باشند).
(ب) وقتیکه بر خلاف سند رسمی حکم شده باشد.
(ج) وقتیکه طرفین باتفاق حکم حکم را رد نمایند.