ماده 7 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
اگر اجرائیه ابلاغ واقعی شود، بر اساس تبصره 2 [[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی]]، حکم حضوری تلقی شده، بعد از قطعیت آن، برای اجرا سپردن تأمین ضرورت ندارد؛ زیرا ابلاغ واقعی اجراییه به منزله اطلاع محکوم‌علیه از مفاد حکم غیابی است. اما در صورتی که اجراییه نیز ابلاغ قانونی شده باشد، برای اجرای حکم باید تأمین سپرده شود.  
اگر اجرائیه [[ابلاغ]] واقعی شود، بر اساس تبصره 2 [[ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی]]، [[حکم]] حضوری تلقی شده، بعد از قطعیت آن، برای اجرا سپردن [[تأمین]] ضرورت ندارد؛ زیرا ابلاغ واقعی اجرائیه به منزله اطلاع [[محکوم‌علیه]] از مفاد [[حکم غیابی]] است. اما در صورتی که اجرائیه نیز ابلاغ قانونی شده باشد، برای اجرای حکم باید تأمین سپرده شود. اگر حکم غیابی اعلامی باشد، صدور اجرائیه و ابلاغ آن لازم نیست؛ بنابراین شرط مذکور حذف می‌گردد و صرفاً ابلاغ قانونی [[دادنامه]] برای اجرا کافی است، ولی [[محکوم‌له]] باید تأمین بسپارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین خسارت احتمالی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2247964|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=خالقیان|چاپ=1}}</ref>
 
لازم به ذکر است که هر گاه محکوم‌علیه بعد از شروع عملیات اجرایی اقامتگاه خود را تغییر دهد می‌بایست اقامتگاه جدید خود را به اجرای احکام اعلام نماید وگرنه کلیۀ اوراق به نشانی سابق محکوم‌علیه ابلاغ خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1235464|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>


== رویه‌های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==